Wij zijn Remco, Andrea, Daan, Sophie en Madé Olthof.
Wij wonen met onze 4 witte herders die we straks beter zullen voorstellen in Sibculo, een klein dorpje in Overijssel dicht bij de duitse grens. Onze honden zijn op de eerste plaats onderdeel van ons gezin en op de tweede plaats komt het fokken. Wanneer een hond van ons dus ook niet geschikt zou blijken voor de fokkerij of met pensioen gaat blijven ze dan ook gewoon lekker bij ons wonen. In 1997 kwam bij mij ( Andrea ) in huis de eerste witte herder wonen ( toen nog Amerikaans/Canadees) met de naam Xena vanaf dat moment was ik aan ze verknocht. Honden met een gouden karakter...... buiten lekker actief en in huis rustig, zeer leergierig, intelligent en voor hun baasjes gaan ze door het vuur. Soms wat terughoudend naar vreemden, maar ze ontdooien snel en ook met kleine kinderen kunnen ze goed. Omdat ik Xena niet bij mijn ouders weg wou ( en mocht ) halen is ze bij mijn ouders gebleven toen ik op mijzelf ging wonen met mijn man. Ja en dan kom je in een andere fase van je leven: trouwen, kinderen krijgen en toen we weer terug gingen verhuizen naar de plek waar ik vandaan kwam was Xena er nog..... Wij zijn trotse ouders van 3 kinderen geworden en toen de jongste 5 was zijn we weer gericht gaan zoeken naar een zwitserse witte herder ( Xena is 11 geworden). Zo is Fajah in ons leven gekomen en wat een fijne hond is ze zeg! Ik ben me steeds verder gaan verdiepen in stambomen, erfelijkheid etc en we hebben Fajah laten testen toen ze oud genoeg was op HD, ED, MDR1 en DM. Toen de uitslagen allemaal goed waren daarvan hebben we besloten om ons kleinschalig in te gaan zetten voor het ras.... Inmiddels zijn we 3 witjes verder en hebben we een kennelnaam, ben ik in het bezit van het diploma BHVD hond/kat, hebben we al tevreden pups en nieuwe baasjes uitgezwaaid en genieten we er nog steeds van
Onze Visie en werkwijze
wij streven er naar om zo gezond mogelijke en vrije pups te fokken. Allemaal met een FCI stamboom, een DNA profiel, een koopovereenkomst met garantie en een sociale opvoeding bij ons in huis. onze pups kennen het woord Nee dan ook allemaal en zijn al redelijk zindelijk als ze verhuizen. alles om de overgang naar op eigen benen te staan zo soepel mogelijk te laten verlopen
Wij verwachten dan ook van baasjes dat ze zich in hebben gelezen in het ras , dat ze contact met ons houden ook nadat de pups verhuisd zijn.
Zowel voor de leuke dingen als soms ook minder leuke dingen zijn wij bereikbaar.
ook verwachten we dat mensen net zo transparant zijn als wijzelf. Als wij uw verwachtingen en wensen niet weten ( wilt u bijvoorbeeld sporten met uw hond, speuren enz) kunnen wij ook nooit een goede match maken.
U komt ook eerst eens hier kennis maken alvorens wij pups toezeggen.
U bent hier altijd van harte welkom en wanneer wij een pup beschikbaar hebben juichen we het alleen maar toe om zoveel mogelijk te komen kijken bij moeder en pups.
bent u nieuwsgierig geworden dan mag u altijd vrijblijvend contact opnemen met ons
Uitleg afkortingen gezondheid
HD:
Heupdysplasie of ook wel kortweg H/D is een aandoening van de heupen. Het heupgewricht bestaat uit een heupkop, een heupkom en het gewrichtskapsel. Bij een afwijking aan dit heupgewricht kan op den duur artrose ontstaan. We zien heupdysplasie voornamelijk bij de grotere hondenrassen maar ook bij kleinere honden kan het voorkomen. Door te testen door middel van rontgen kunnen we aangetaste honden uitsluiten bij het fokken en dus zo de kans op hd bij nakomelingen sterk verminderen, echter telt omgeving en voeding ook mee bij het ontwikkelen van HD en is dus bij incorrecte beweging en voeding als de hond opgroeit nog steeds kans. uiteraard informeren wij u over goede voeding en goede manier van beweging van uw pup.
ED:
Elleboogdysplasie (ED) is een ontwikkelingsstoornis van met name het kraakbeen in de gewrichten. Het kan erfelijk zijn, maar omgevingsfactoren dragen vaak ook bij aan het ontstaan van deze aandoening. Sommige honden kunnen op jonge leeftijd al ernstige problemen ondervinden door ED.
MDR1:
Honden met een overgevoeligheid voor bepaalde geneesmiddelen
MDR1 staat voor Multi Drug Resistent. Het MDR1 gen beschermt het centraal zenuwstelsel en hersenweefsel van de hond tegen hoge concentraties gifstoffen en geneesmiddelen. Bij sommige honden is er sprake van een zogenaamde MDR1 mutatie. Dit is een afwijking in het gen, wat een overgevoeligheid voor gifstoffen en geneesmiddelen tot gevolg heeft.
Rassen die gevoelig zijn voor MDR1 mutatie
Honden met een MDR1 mutatie zijn gewoon gezonde honden. Enkel kunnen zij juist in de problemen komen door het gebruik van geneesmiddelen en parasietenbestrijding. Met name Collies en Collie-achtigen zijn gevoelig voor MDR1 mutatie. Bij onderstaande rassen komt de MDR1 mutatie het meest voor. Ook kruisingen van deze rassen hebben een grotere kans op het MDR1 gendefect.
- Australian Shepherd (50%)
- Australian Shepherd mini (50%)
- Border Collie (<5%)
- Collie (70%!)
- Duitse Herders (10%)
- English Shepherd (15%)
- Langharige Whippet (65%)
- McNab (30%)
- Old English Sheepdog /Bobtail (5%)
- Shetland Sheepdog /Sheltie (15%)
- Silken Windhounds (30%)
- Zwitserse Witte Herder (14%)
Er mogen bij de witte herder combinaties van ouderdieren gemaakt worden met dragers mits er een vrije hond tegenover staat, dragers zullen over het algemeen geen verschijnselen hebben echter kunnen ze dit wel weer doorgeven aan hun nakomelingen mocht het niet getest worden en er dan 2 dragers gebruikt zouden worden. Dit geeft namelijk weer lijders die de symptomen wel weer zullen tonen.
DM:
Degeneratieve Myelopathie is een neurologische aandoening van het ruggenmerg. De eerste verschijnselen van de ziekte uiten zich meestal vanaf een leeftijd van 8 jaar. Het verloop van de ziekteverschijnselen kan in sommige gevallen snel (binnen 6 maanden) en in andere gevallen veel trager verlopen (een verloop gedurende jaren).Met betrekking tot het fokken is het advies om eerst te testen. Homozygoot aangetaste dieren en dragers kunnen perfect gebruikt worden om mee te fokken, maar enkel in combinatie met homozygoot vrije dieren. Het advies is om niet twee honden te combineren die beide homozygoot aangetast of drager zijn. In het combineren van honden spelen natuurlijk ook andere ziekten en eisen mee en kan men niet altijd vermijden dat er toch eens een drager met drager wordt gecombineerd, maar wij fokken alleen drager x vrij of vrij X vrij. Er moet oordeelkundig worden gefokt en men moet niet in paniek overgaan tot uitsluiten. Dit veroorzaakt een te sterke daling van genetische variabiliteit, die op de lange termijn waarschijnlijk nog funester is voor het ras dan de DM.
Hiervoor geldt het zelfde als bij MDR1, een drager mag gebruikt worden mits er een vrije ouder tegenover staat. dragers van DM hebben evenveel kans om DM te ontwikkelen als honden die vrij getest zijn en ook lijders kunnen geen symptomen hebben, maar doorgeven aan nakomelingen. vandaar dat deze testen belangrijk zijn, zonder dit te weten is fokken in onze ogen onverantwoordelijk en kun je het ras witte herder, dat nog niet zo lang officiëel erkend is als ras schade toedoen
Maak jouw eigen website met JouwWeb